Powered by Blogger Hacks

Τετάρτη 12 Μαρτίου 2014

(Βάλτε Τίτλο)



Back again

Μάλλον δηλαδή…. Δεν είμαι ακόμα σίγουρος…
Γεια σου και πάλι αναγνώστη μου (αν υπάρχεις ακόμα…) Δεν θυμάμαι καν από πότε έχω να γράψω. Η επικαιρότητα έφυγε πολύ μπροστά μου κι όμως μου φαίνεται ότι δεν άλλαξε τίποτα!
Κάπου κοντά στον Ιούνιο, που σταμάτησα να γράφω, οι μάχες γινόταν στην πλατεία Ταξίμ, τώρα έχουν μετακινηθεί στην Κριμαία.
Στα του εσωτερικού δεν άλλαξε τίποτα! Συγκινηθήκαμε με την καταστροφή της Κεφαλονιάς απ’τους σεισμούς, φοβηθήκαμε  με την απόδραση Ξηρού(και κλειδώσαμε ξανά τις πόρτες μας…), μας τρόμαξε που ο Κουφοντίνας  μπορεί όχι μόνο να γράψει βιβλίο, αλλά να το εκδώσει κιόλας (ενώ θα έπρεπε να μην μπορεί να κουνήσει τα χέρια του απ’ το ξύλο…) , εντυπωσιαστήκαμε απ’ τον Σταύρο Θεοδωράκη, τον δικό μας Πρωταγωνιστή, και το Ποτάμι του και συνεχίσαμε να στηρίζουμε Νέα Δικτατορία και ΤΣυ.Ριζ.Α…
Ρίξαμε και μερικά κροκοδείλια δάκρυα την Κυριακή μετά την εκκλησία και μέχρι
Boeing και πίσω στις τρύπες μας.
Δυστυχώς ο φόνος του 15χρονου Τούρκου (φτου κακά) Μπερκίν πέρασε στα ψιλά…
Και με τελείως λάθος μήνυμα: «Οι απολίτιστοι σκοτώνουν για μια φρατζόλα ψωμί…»
Αυτό κατάλαβε η μεγαλύτερη μερίδα των ΑΙΛΗΝΟΝ
(Γιατί εμείς σαν κράτος είμαστε πολύ  πιο μπροστά! Οι δικοί μας μπάτσοι βαράνε στο ψαχνό 15χρονα, 60χρονους, 35χρονους, γυναίκες, παιδιά, άτομα με αναπηρίες χωρίς διακρίσεις για την περίφημη «προστασία της Ειρήνης»…)
(Διάλειμμα, τσιγάρο..)
Και κάπως έτσι ο Μπερκίν, σαν σύγχρονος Γιάννης-Αγιάννης, τουφεκίστηκε για μια φρατζόλα ψωμί. Μόνο που ήρωας του βιβλίου δικάστηκε, καταδικάστηκε, φυλακίστηκε, δραπέτευσε…
Θα μου πεις, αναγνώστη μου, βιβλίο ήταν κάτι έπρεπε να γράψει ο Ουγκώ για να το γεμίσει!
Πόσο φυσιολογικά μας φαίνονται ολ’ αυτά! Πόσο έχουμε συνηθίσει στη βία των από πάνω που δεν μας προκαλεί καμία αίσθηση ένας 15χρονος νεκρός ;;;
Ή μήπως φταίει το ότι ήταν κακός, απολίτιστος, αιμοσταγής Τούρκος, που μεγαλώνοντας θα πήγαινε  στον Τουρκικό στρατό και θ’ απειλούσε τη χώρα μας;;;
Ακούγοντας χθες τον Σαββόπουλο στον Τσίμα να σιγοτραγουδάει «Πήραμε λάθος τη ζωή μας κι αλλάξαμε ζωή…» απόρησα αν το εννοεί.
Δεν την πήραμε λάθος… Βολευτήκαμε μ’ αυτήν και δεν την αλλάξαμε καθόλου…
Και δεν θέλουμε και να την αλλάξουμε, γιατί μας βολεύει…
Προσεχώς καλύτερα.
Μ.Κ.

Τίτλοι Τέλους



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου