Γεια σου αναγνώστη μου!
Joy
Division! Μεγάλη μπάντα
της Γηραιάς Αλβιόνας, με ταλέντο και καριέρα ν’ αποτελούν ποσά αντιστρόφως ανάλογα
για τα μέλη της… Ένας μόλις δίσκος στο ενεργητικό της, ο ιθύνων Ian Curtis νους κρεμάστηκε και η μπάντα ως New Order πια συνέχισε, αλλά κάτι έλλειπε…
Joy
Division, κάργα αγαπημένη
μου μπάντα, η οποία τράβηξε την προσοχή των νεοναζί της εποχής, καθώς το όνομά της
παρέπεμπε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, στα οποία ψηλοί γερμαναράδες γονιμοποιούσαν
ψηλές γερμανίδες, με σκοπό τη δημιουργία της άριας φυλής που είχε οραματιστεί ο
θείος Αδόλφος…
Joy
Division, συγκροτηματάρα
που μάζευε skinheads της εποχής στις
συναυλίες της, οι οποίοι ούρλιαζαν, χαιρετούσαν φασιστικά και γενικά δημιουργούσαν
ένα νεοναζιστικό κλίμα, άσχετα αν τα τραγούδια της μπάντας δεν είχαν καμία σχέση
με τον «εθνικοσοσιαλισμό»…
Οι Joy Division δεν παραδέχθηκαν ποτέ ότι δεν είναι οπαδοί των ναζί… Ούτε όμως
και το αρνήθηκαν ποτέ… Εκμεταλλεύτηκαν τη μόδα της εποχής για να γεμίζει ο χώρος
που έπαιζαν. Άσχετο από ποιους, αρκεί να γεμίζει…
Όλο αυτό το
διαφημιστικό τρυκ μας άφησε κληρονομία να ψάχνουμε ποιος παίζει φασιστικό και ποιος
αντιφασιστικό punk…
(Διάλειμμα, ξέχασα
τι ήθελα να γράψω…)
Α! Ναι! Όλος αυτός
ο πρόλογος για μια μπάντα η οποία χρησιμοποίησε κάτι φασιστικό για να κάνει ντόρο
γύρω απ’ το όνομά της έγινε γιατί μου το θύμισαν κάτι πιτσιρικάδες του σήμερα…
Πιτσιρικάδες ηλικίας 17-21 που άρχισαν να κυκλοφορούν με μπότες (καλογυαλισμένες…),
ξυρισμένα κεφάλια, ν’ ακούν «πατριωτικό» πανκ και να έχουν γίνει ένθερμοι
υποστηρικτές χρυσών αυγών… Κατά βάση δεν είναι να τους πάρεις σοβαρά, καθώς είναι
παιδία, αλλά είναι πολύ ανησυχητική η όλη κατάσταση… Ο Γκεμπελισμός το σωτήριον
έτος 2012 βρίσκεται στη ζωή μας ίσως και περισσότερο από την περίοδο του ’40…
Είναι πολύ όμορφη
η ιστορία με τους προδότες πολιτικούς, που πούλησαν την πατρίδα τους για μερικά
εκατομμύρια… Αλλά δεν έχει καμία σχέση με φασισμό, ναζί, χούντα κι με ότι άλλο
προσπαθούν να το συνδέσουν για να ικανοποιήσουν τις άρρωστες ιδέες τους και να τις
«μεταδώσουν» και στη «νέα γενιά καλών πατριωτών»!
Κανένας άνθρωπος
δεν είναι παράνομος.
Πτώματα
σε κάδο σκουπιδιών… Ας έμεναν στη χώρα τους…
Κοιτάζω γύρω μου
και αισθάνομαι χαζός που εμένα μου φαίνεται ανησυχητική αυτή η εξάπλωση κι όλοι
οι υπόλοιποι το αντιμετωπίζουν σαν μια καινούρια μόδα που θα περάσει…
(Διάλειμμα, τσιγάρο
κι αλλάζω και θέμα!)
Πάγκαλος!!! Ο πρώην
βουλευτής που δεν μπορούσε να μιλήσει όσο ήταν στη βουλή, μάλλον γιατί ήταν
μπουκωμένος! «Μαζί τα φάγαμε και μαζί συνεχίζουμε να τα τρώμε» δήλωσε ο Θόδωρας
Πάγκακος… Τώρα γιατί μαζί τα φάγαμε, αλλά πεινάμε μόνοι μας, είναι μια άλλη
ιστορία… Και ξαφνικά έχει αρχίσει να εξαπλώνεται η φήμη ότι πάμε για χρεοκοπία!
Συγχαρητήρια παιδιά, ανακαλύψατε τον τροχό!!!
Θέατρο του παραλόγου
έχουμε γίνει! Κάτσε να δεις αναγνώστη μου, θα πάμε πάλι στη δραχμή και θα μας πουν
ότι εμείς το ζητούσαμε! Τώρα, το ότι κάποιοι το είχαν προτείνει πριν δυο χρόνια,
μικρή σημασία έχει…
Δεν πειράζει μωρέ.
Ας καθίσουμε σπίτι μας να χαζεύουμε μπάτσους να μαζεύουν πτώματα… Μόλις εξολοθρευτούν
οι μετανάστες όλα θ’ αλλάξουν!
Άσχετο: Σε προηγούμενο
κείμενο είχα ανεβάσει κάτι εικόνες με τις απειλές και τις ομολογίες των νεοναζί,
όπως και αρκετοί άλλοι… Αυτή η έρμη η δίωξη ηλεκτρονικού εγκλήματος γιατί δεν κάνει
μια υποτυπώδη προσπάθεια να τους εντοπίσει;;;
Τέλος πάντων… Να
μην ξεχάσω να εκφράσω ακόμα μια φορά την αλληλεγγύη μου στη Βίκυ Σταμάτη… Κουράγιο
Βίκυ, κουράγιο Άκη, ο αγώνας για τη λευτεριά είναι δυνατότερος απ’ όλα τα κελιά!
Τα κουνούπια είναι μαζί σου!
Τι άλλο, τι άλλο… Έχει
πέσει κι έμενα η διάθεσή μου… Βλέπω γνωστούς και φίλους να γυρνάνε από διακοπές
και είναι λες και τους πας για κρέμασμα… Ανεκτίμητη η χαρά να βλέπεις πόσο
ευχαριστημένοι ήμαστε με τις ζωές μας! Και πόσες προσπάθειες καταβάλουμε
καθημερινά για να τις βελτιώσουμε!!! Έχουν πετσοκόψει και τους μισθούς και δεν
μπορούμε να κάνουμε πια Shopping Therapy…
Ευτυχώς τα αντικαταθλιπτικά είναι ακόμα προσιτά…
Που να πιάσει και
η φθινοπωρινή μουντίλα τι έχει να γίνει!!! Άσχημο πράγμα η κατάθλιψη… Λειτουργεί
σαν ελαφρυντικό για πολλά αρνητικά… Και συνήθως (ευτυχώς!) λίγοι είναι αυτοί
που πραγματικά πάσχουν…
Ευτυχώς υπάρχουν
και τα social media κι έχουμε τις παρέες μας!
Οι τύψεις καθυστέρησαν
την εξέγερση…
Η επανάσταση άργησε
μια μέρα…
Δεν πειράζει όμως,
αύριο θα πάμε Κηφισιά για καφέ…
Καληνύχτες
Τραγουδάκι
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου