Powered by Blogger Hacks

Δευτέρα 23 Ιουλίου 2012

Κρίση αισιοδοξίας ή αισιόδοξη κρίση...


Γκουντ ηβνινγκ !!!
Λοιπόν,σήμερα ήρθα αποφασισμένος να αφήσω στην άκρη τ'αρνητικά και τις μιζέριες,τα πολιτικά και τα απολίτικα,τα όσα μας κόβουν κι όσα μας αφήνουν και να βρω τα θετικά της κρίσης!!! Γιατί όπως κάθε κέρμα έχει δύο πλευρές,ε,δεν μπορεί και η κρίση κάποια θετικά θα έχει...


Για μένα,το μεγαλύτερο θετικό της κρίσης ήταν η πολιτική αφύπνιση που έφερε σε αρκετό κόσμο. Ας μήν ξεχνάμε την κίνηση των Αγανακτισμένων,η οποία ξύπνησε πολλούς,άσχετα με τον χαρακτήρα ή την κατάληξή της. Η πολιτική αυτή αφύπνιση φάνηκε και στους χώρους δουλειάς (εργοστάσιο Δωδώνης, Χαλυβουργική...) και αποτυπώθηκε με αρκετά καλό τρόπο στα εκλογικά αποτελέσματα. (Βέβαια χρειάζεται πολλή πολλή πολλή πολλή πολλή πολλή προσπάθεια για να γίνουμε σωστά πολιτικά όντα,αλλά το να στέλνεις Πα.Σο.Κ., ΝουΔου από το 50% στο 25% κι αυτό με το ζόρι,είναι μια αρχή...) Τουλάχιστον αποδείχθηκε οτι δεν κοιμούνται και τα 10.000.000 κατοίκων αυτού του τόπου! Κι όσο περνάει ο καιρός,θέλω να πιστεύω πως θα ξυπνάνε όλο και περισσότεροι...
Αυτό το ξύπνημα έφερε αλλαγές και στη νοοτροπία μας,γίναμε πιο Ευρωπαίοι (χο χο χο...)
Παρά την άνοδο των αμοιβάδων νοσταλγών του Χίτλερ,είναι πάρα πολλοί αυτοί που ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ κατάλαβαν οτι δεν έχουν καμιά διαφορά με τους μετανάστες (άσε που είναι και πολύ πιθανό να βρεθούν στη θέση τους σε λίγο καιρό,και σε λιγότερο φιλόξενες χώρες...). Αρχίσαμε επιτέλους να δείχνουμε αλληλεγγύη σε ανθρώπους που πάνω-κάτω έχουν τα ίδια προβλήματα με μας,κι ας υπάρχουν ανάμεσά μας αυτοί που κλείνονται στον εαυτό τους,στο χέρι μας είναι να τους βγάλουμε απ'τις γυάλες τους και να γίνουμε ακόμα περισσότεροι!


(Διάλειμμα τσιγάρο,μπισκότο...)
Γενικά σήμερα μ'έπιασε κάτι αισιόδοξο! Είναι αισιόδοξο που αρχίσαμε να ξεκολλάμε απο τα καπιταλιστικά/καταναλωτικά πρότυπα και σταματάμε τις ανούσιες αγορές (έστω και από ανάγκη...) The hard way or the highway...που λέν'και στο χωριό μου το Texas...
Κι επιτέλους αρχίσαμε να εκτιμάμε αυτά που έχουμε στην κατοχή μας! Το φτίαξ'το μόνος σου έγινε μόδα! Κι όχι μόνο στα ρούχα!


Αξεσουάρ,διακοσμητικά κι ένα σωρό άλλα μπλιμπλίκια άρχισαν να κατασκευάζονται με απλά υλικά,που μέχρι τώρα προσπαθούσαμε να ξεχάσουμε ή ν'αντικαταστήσουμε με κάτι πιο εντυπωσιακό.... Και φυσικά ελεύθερα δημιουργικά μαθήματα απο διάφορες τεχνικές και καλλιτεχνικές ομάδες σε αρκετούς χώρους,ελεύθερα προσβάσιμους (πάρκα,πλατείες,πανεπιστήμια...) Αρχίσαμε να παράγουμε! Και να παράγουμε για ΜΑΣ όχι για “άλλους”...



(Χαροούμενο νοσταλγικό χαμόγελο του γράφοντος...)
Και ν'αναφέρω και 2 επαγγέλματα,ξεχασμένα,που γνώρισαν ανάπτυξη μέσω της κρίσης (εκτός των τραπεζιτών,τοκογλύφων,ρουφίανων κλπ...) όπως ο τσαγγάρης (με πήγε ο μπαμπάς μου προχθές,δεν ξέρω αν είχα ξαναπάει...) και ο μαραγγός (όχι ο ποδοσφαιριστής,ο κανονικός,στον οποίο πήγα μ'έναν φίλο σήμερα,να παραγγείλει μια ραφίερα για το σπίτι του κι επίσης δεν ξέρω αν είχα ξαναπάει...)
Ρε,αρχίσαμε ν'ανακυκλώνουμε αντί να πετάμε!!!
Και τελευταίο κράτησα αυτό που με χαροποιεί περισσότερο:πάρκα γεμάτα παρέες!!! Αρχίσαμε να ξαναμαζευόμαστε στα πάρκα με μπύρες και κιθάρες (εμένα προσωπικά με βολεύει περισσότερο αυτό καθώς “τσομπάω” πιο εύκολα,κώνωπας γαρ...).

Μέχρι λοιπόν να βγούμε απ'αυτό που μας είπαν οτι λέγεται “κρίση”,ας προσπαθήσουμε να περάσουμε καλά!
Κι ας μην αφήσουμε αυτό που μας τρώει να χορτάσει!

Καληνύχτες
[Ήταν ένα αισιόδοξο μήνυμα από το Μαύρο Κουνούπι]


Τραγουδάκι 1


Τραγουδάκι 2

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου